در دنباله دو مطلب زير مي باشد.
پرداخت تاوان گناه
کتاب مقدّس مبلغي را که بايد براي از بين بردن گناهان ما پرداخت شود، «فديه» ميخواند. (مزمور ??:?) فديه در زبان فارسي به معني مبلغي است که براي رهايي خود يا ديگري دهند. مفهوم اين واژه در کتاب مقدس نيز در واقع همين است. فعل عبريي که «کفّاره» ترجمه شده است به معني «پوشاندن» است. بنابراين، تاواني بايد به عنوان فديه پرداخت شود که کل گناهان را بپوشاند- به عبارت ديگر مي بايد معادل زندگي کامل آدم باشد.
اين موضوع هماهنگ با اصلي در شريعت موسي ميباشد، با عنوان انفکاک يا آزاد کردن. چنانچه شخصي اسرائيلي فقير و تنگدست ميشد و خود را به شخص غيراسرائيلي به بندگي ميفروخت، از خويشان وي يکنفر ميتوانست با پرداخت مبلغي معادل ارزش بندگي او، خويشاوند اسرائيلي خود را انفکاک (يا فديه) کند. (لاويان ??:??-??) کتاب مقدّس در مورد ما انسانهاي ناکامل ميگويد که جملگي (بندگان گناهيم.) (روميان ?:?؛ ?:??، ??) به چه وسيله ميتوان ما را از بندگي گناه انفکاک کرد؟ همانطور که ملاحظه شد، از بين رفتن يک زندگي کامل تنها با دادن يک زندگي کامل جبران ميشود- نه ذره اي کمتر و نه ذره اي بيشتر.
البته، ما انسانها همگي ناکامل بدنيا مي‌آييم. زندگي هيچکدام از ما معادل زندگي آدم نيست؛ هيچکدام از ما نميتواند مبلغ فديه اي را که عدالت ايجاب ميکند بپردازد. مانند مثالي که در آغاز ذکر شد، وضع ما مانند وضع شخصي است که به بيماري مهلک مبتلا است، ولي از عهد? پرداخت هزين? عمل جراحي بر نمي‌آيد. در چنين موقعيتي، چنانچه کسي پادرمياني کند و مخارج عمل جراحي را بپردازد آيا سپاسگزار وي نخواهيم بود؟ اين دقيقاً همان کاريست که يَهُوَه کرد! وي کاري کرد که گناهان ما تا ابد کفّاره شوند. يَهُوَه با دلي مشتاق چيزي را به ما ارزاني داشت که هرگز قادر به برآورده ساختن آن نبوديم. از چه طريق؟ پولس جواب اين سؤال را چنين ميدهد: «نعمت خدا حيات جاوداني در خداوند ما عيسي مسيح» است. (روميان ?:??) يوحنا عيسي را به «برّ? خدا که گناه جهان را برميدارد.» تشبيه کرد. (يوحنّا ?:??) حال ببينيم يَهُوَه به چه صورت از پسر حبيب خود استفاده کرد تا مبلغ فديه را بپردازد.
