جا دارد که در اينجا به يک نکته مهم اشاره نمائيم. در قسمت قبل ذکر شد که پسر از ازل يکي از سه اقنوم الهي است و اصطلاح پسر خدا قرنها قبل از تولد مسيح توسط پيامبران براي او بکار برده شده است. مثلاً در مزمور دوم مي‌خوانيم که پدر خطاب به پسر مي‌گويد "تو پسر من هستي". اين موضوع نشان مي‌دهد که از ازل روابطي بين سه اقنوم الهي وجود داشته است. کتاب مقدس مي‌فرمايد "خدا محبت است" (اول يوحنا 16:4) و لازم است خدا بتواند محبت خود را ابراز نمايد. محبت بدون وجود محبوب غير قابل تصور است. اين محبوب که پسر خداست از ازل وجود داشته و يکي از سه اقنوم خدا مي‌باشد و همين پسر ازلي خدا مجسم گرديد و از مريم باکره متولد شد.

رابطه‌‌اي که بين پدر و پسر جسماني در اين جهان وجود دارد بهيچ وجه کامل نيست بلکه نمونه بسيار ضعيف و ناقصي است از رابطه پسري و پدري که در تثليث‌اقدس وجود دارد.